ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ?

Πολλά από τα εκρεμή θέματα που υπάρχουν για τον άνθρωπο, έχουν υλική υπόσταση και θνητή ύπαρξη, γι' αυτό και υπόκεινται στον χρόνο και τις αλλοιώσεις που αυτός προσφέρει, ως κάτι θνησιγενές που είναι και ο ίδιος.Ο χρόνος είναι και ο ιδιος παροδικός, είναι σαν το διάστημα που χρησιμοποιεί κάποιος για να σκεφτεί προτού τοποθετηθεί. Επίσης όπως όταν κάποιος θέλει να πάρει μια απόφαση ή να μάθει κάτι και ο χρόνος μοιάζει πολύς. Για τα αιώνια αντικείμενα ο χρόνος δεν υπάρχει. Δύναται όμως,ο άνθρωπος να προσπαθήσει να μετατρέψει αιώνιες αρχές σε φθαρτές προκειμένου να τις προσεταιριστεί και να τις "χρησιμοποιήσει' ή γιατί χρησιμοποιεί την φθαρτή και μεταβαλόμενη λογική για να εξηγήσει ακλόνητες αιώνιες αλήθειες;

• Κάποτε ένας άνθρωπος,μπαίνοντας σε ένα ταξί για να πάει στη δουλειά του, χτύπησε ελαφρά το κεφάλι του στην οροφή του ταξί και αυτό του προκάλεσε μια προσωρινή διάσειση μερικών δευτερολέπτων. Σ' αυτά τα δευτερόλεπτα έζησε ένα όνειρο, όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε με τις ανάλογες συγκυρίες και καταστάσεις,μέχρι που έκανε και εγγόνια.Κιόλα αυτά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα... Αυτό μας δείχνει την σχετικότητα και την περατότητα του χρόνου σε σχέση με τον εγκέφαλο ( καλύτερα το πνεύμα)που σαφώς είναι ανώτερα του χρόνου και παρά τα στενά περιθώρια του,ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να τον ξεπεράσει και να γίνει αιώνιος. Πιστεύω ότι με θέμα τον χρόνο και την φθαρτότητα του ο άνθρωπος, πλέον ζεί μέσα στη δίνη του,παρά το ότι είναι ανώτερος του...